Dat du uns Leefste büst
für Oma Elfriede....
Dat du uns Leefste büst,
dat du wull weest!
Du büst so nett, du büst so keck,
büst hüüt ganz krall.
Föölst du di klöterig,
is dat ok schlimm.
Dat dörvst du ween, dat dörvst du ween,
du büst old noch!
Du machst de Blööm so geern
un ok dien Huus
Moder uns, Moder uns,
du hest noch Moot.
Un denn so mennigmal
hast du wat kookt.
O weer dat scheun, o weer dat fein,
dat du dat deest.
Kemm dann de Sommertied,
hast du dat hild,
musst in dien Garn, dien Rasen meihn
und Unkraut jühn.
Weern denn de Boon so wiet,
schimpst du to gern:
"Wat schall den Schiet, wat schall den Schiet!"
un weekst se in.
Stahn dar denn sößtig Glöös,
freust du di doch.
Un wi mit di, wi hebbt se mucht.
Dank för dien Meuch!
Keem denn de Wiehnachtstied,
backst Koken du.
Koken bruun, Koken witt,
o wie se smeckt!
In in de letzten Jahrn
Se weern nie good.
Du leegst oft lang, du leegst oft lang,
dat dee uns weeh.
Nu büst du tachendi waarn
Dien Hann sünd meud
dat dörp se ween, dat dörp se ween,
se hebt g'nug daan.
hüüt is dien groten Dag,
wi sit tohoop.
Wi graleert, wi graleert
un treckt den Hoot!
Dat du uns Leefste büst,
dat du wohl west.
Moder uns, Moder uns,
Wi hebbt di leef.
Dat du uns Leefste büst,
dat du wull weest!
Du büst so nett, du büst so keck,
büst hüüt ganz krall.
Föölst du di klöterig,
is dat ok schlimm.
Dat dörvst du ween, dat dörvst du ween,
du büst old noch!
Du machst de Blööm so geern
un ok dien Huus
Moder uns, Moder uns,
du hest noch Moot.
Un denn so mennigmal
hast du wat kookt.
O weer dat scheun, o weer dat fein,
dat du dat deest.
Kemm dann de Sommertied,
hast du dat hild,
musst in dien Garn, dien Rasen meihn
und Unkraut jühn.
Weern denn de Boon so wiet,
schimpst du to gern:
"Wat schall den Schiet, wat schall den Schiet!"
un weekst se in.
Stahn dar denn sößtig Glöös,
freust du di doch.
Un wi mit di, wi hebbt se mucht.
Dank för dien Meuch!
Keem denn de Wiehnachtstied,
backst Koken du.
Koken bruun, Koken witt,
o wie se smeckt!
In in de letzten Jahrn
Se weern nie good.
Du leegst oft lang, du leegst oft lang,
dat dee uns weeh.
Nu büst du tachendi waarn
Dien Hann sünd meud
dat dörp se ween, dat dörp se ween,
se hebt g'nug daan.
hüüt is dien groten Dag,
wi sit tohoop.
Wi graleert, wi graleert
un treckt den Hoot!
Dat du uns Leefste büst,
dat du wohl west.
Moder uns, Moder uns,
Wi hebbt di leef.
SarahMi - 16. Dez, 21:01